ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΑΝ ΚΟΛΑ!!!

ΟΤΑΝ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ...

ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΙΑΤΟ ΚΟΜΠΛΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΨΥΧΟΠΑΘΗΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ...

ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ...

Η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο indymedia και την υπογράφουν ''μερικά φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς'' που γνώρισαν τον επικεφαλής των δραπετών. Στο κείμενο που αποτελείται από 6 παραγράφους, τα μέλη των ''Πυρήνων'' υποστηρίζουν πως ο Αλβανός - που έπεσε νεκρός τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής - έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία.



Τα μέλη των ''Πυρήνων'' γράφουν πως ο Κόλα δεν είχε σχέση με την τρομοκρατική οργάνωση, αλλά όπως λένε θέλησαν να μιλήσουν για εκείνον επειδή τον γνώρισαν από κοντά και διαπίστωσαν πως είχε ελεύθερη ψυχή. Στην ανακοίνωση γράφουν:

Σε κύκλο το ραδιοφωνάκι του νεκρού δραπέτη Κόλα - ΦΩΤΟ από crimesonair

Λίγες ώρες μετά την αιματηρή συμπλοκή - ΦΩΤΟ από crimesonair

''Και τελικά πως κερδίζεται πραγματικά η ελευθερία; το μόνο σίγουρο είναι ότι βρίσκεται έξω από τα κλουβιά της Δημοκρατίας, έξω από τις αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, έξω από τη χώρα του «σωφρονισμού», της υποταγής, της απάθειας και των ψυχοφαρμάκων.

''Στα κολαστήρια των Τρικάλων γνωρίσαμε τον Μάριαν Κόλα''

Κάθε μέρα μια επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα. Κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ ακούγεται ο ήχος των κλειδιών. Καταμέτρηση. Πρέπει να είναι σίγουροι ότι εξακολουθείς να βρίσκεσαι εκεί, κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους. Και μονάχα μια βόλτα στο προαύλιο, κοιτάζοντας το γαλάζιο του ουρανού, σε κάνει να αναπολείς το έξω… και αύριο πάλι από την αρχή… Σε μια καθημερινότητα που ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει…

Σε αυτό το περιβάλλον αν είσαι τυχερός, θα γνωρίσεις και ανθρώπους που το τσιμέντο δεν τους έχει φυλακίσει το μυαλό. Σκέφτονται διαρκώς πως θα ρίξουν τους τοίχους, πως θα δραπετεύσουν… Κάπου εκεί στα κολαστήρια των Τρικάλων γνωρίσαμε τον Μαριάν...

Από χαρτομάντηλα μέχρι όπλα δίπλα στο άψυχο σώμα του Μάριαν Κόλα - ΦΩΤΟ από crimesonair

Δεν επιθυμούμε να πλέξουμε το εγκώμιο κανενός. Γνωρίζουμε ούτως ή άλλως ότι ο Μαριάν ούτε αναρχικός ήταν, ούτε σύντροφός μας. Γνωρίζουμε όμως επίσης πως είχε ελεύθερη ψυχή, και πως τα μάτια του κοιτούσαν τον ορίζοντα, αναζητώντας διαρκώς την ευκαιρία να αποδράσουν από το νεκρό χωροχρόνο της φυλακής.

''Μάτωσε για την ελευθερία και έδωσε τελικά τη ζωή του''

Για αυτό θέλαμε να μιλήσουμε. Για τα λιγοστά λόγια που είχαμε ανταλλάξει μαζί του. Για το πώς ήθελε και απαιτούσε την ελευθερία του άνευ όρων. Για τον τρόπο που παθιασμένα έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Για την ελευθερία που μάτωσε και έδωσε τελικά τη ζωή του. Για έναν δρόμο που ελάχιστοι επιλέγουν να ακολουθήσουν ως το τέλος. Για όλα όσα εκτιμήσαμε σε εκείνον όταν τον γνωρίσαμε.

Ένα αντίο σε σένα φίλε. Ένα αντίο σε όλους αυτούς που «φύγανε» στην προσπάθεια τους να αποδράσουν από τα κλουβιά της Δημοκρατίας''.