ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ...
Την επιστολή παραίτησής της έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα το πρώην μέλος Περιφερειακής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Αθήνας και συνδικαλίστρια της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Γιώτα Σιωρά. Στην επιστολή της εξηγεί τους λόγους, που την οδήγησαν στην παραίτηση, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, το εξής: «Πολιτικά δεν με ενώνει πια τίποτα μαζί σας».
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή της κ. Σιωρά:
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λέγομαι Γιώτα Σιωρά και είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1979
(από τα 17 μου χρόνια...)
Όχι δεν θα σας καταθέσω τις αναμνήσεις και την ιστορία μου,
Αυτά είναι γνωστά στους συντρόφους που παλέψαμε σε αγώνες
Ζωής, για αρχές, αξίες και ιδέες (λέξεις άγνωστες;)
Όχι δεν θα σας συγκινήσω με τα συναισθήματα.
Αυτά ανήκουν στους φίλους μου και την οικογένεια μου,
Έτσι κι αλλιώς αυτοί με στερήθηκαν για την παρουσία μου ανάμεσά σας
Επιλογή μου; Ναι ,ανιδιοτελής και χωρίς εξαργύρωση... μάλλον
ακριβά πληρωμένη, όπως και χιλιάδες άλλοι ανώνυμοι και άγνωστοι σε εσάς
Άλλωστε, όλα αυτά σας τα είπαν καλύτερα από μένα όσοι σύντροφοι έχουν
ήδη αποχωρήσει, πιθανόν και όσοι ακολουθήσουν
Πολιτικά δεν με ενώνει πια τίποτα μαζί σας...
Μάλλον εσάς δεν ενώνει τίποτα με το ΠΑΣΟΚ, που δημιούργησε ο Α. Παπανδρέου
Όπως πολύ προφητικά είχε και ο ίδιος πει …δεν δωρίζεται, δεν τεμαχίζεται, δεν κληρονομείται...
Πώς μπορώ να σας βλέπω να υπογράφεται την καταδίκη σε θάνατο για
χιλιάδες εργαζόμενους;
Πώς μπορώ να σας βλέπω να γκρεμίζετε ότι χτίστηκε για το λαό με μικρά ή
μεγάλα βήματα, που έγιναν σε αυτή τη χώρα;
Πώς μπορώ να σας βλέπω να διαλύετε την παιδεία ,την υγεία ,την αυτοδιοίκηση,
να απαξιώνετε την εθνική μας υπόσταση;
Πώς μπορώ να σας βλέπω άμοιρους και φτηνά υποταγμένους
Δεν μπορώ να συμμετάσχω στην εξαθλίωση όλων αυτών που το ψωμί τους το κερδίζουν με τη δουλειά τους.
Γιατί ήμουν εργαζόμενη, όταν ένα πρωί βρεθήκαμε με μισθούς αντάξιους
της δουλειάς , της εμπειρίας και της γνώσης μας .Και το έζησα…
Γιατί αγωνιζόμουνα, όταν πανηγυρίσαμε για όσα μας κατοχύρωσε ο Ν.1264
Και το βίωσα.
Γιατί είμαι θυγατέρα και εγγονή ανθρώπων, που ζούσαν κυνηγημένοι και ανεπιθύμητοι και βρέθηκαν με λόγο και ρόλο στην κοινωνία και, κυρίως, χωρίς το φόβο του χωροφύλακα. Και το ένιωσα.
Γιατί έζησα δυτικά από το ποτάμι, εκεί που πνίγονταν άνθρωποι, που υπήρχαν παράγκες με λασπωμένους και χωμάτινους δρόμους και είδα με τα μάτια μου τη μετάλλαξη μίας ολόκληρης περιοχής με τη φροντίδα και τη στήριξη του κράτους, αναδεικνύοντας τη στοιχειωδώς αξιοπρεπή για την ανθρώπινη διαβίωση.
Και μην αντιφωνήσετε τις αντιρρήσεις σας για τεμπέληδες ,χαραμοφάηδες, λαμόγια και περιττές ή υπερβολικές παροχές… Όπου υπήρξε εκφυλισμός, η εξουσία σας τον εκμαύλισε, αφού τον εξέθρεψε.
Γιατί μαζί δεν τα φάγαμε.
Πάντα στο μυαλό μου κυριαρχούσε η ιδέα ότι η ολοκλήρωση του αγώνα , έχει δρόμο
να διαβεί και τα βήματα στο περιθώριο των γραμμών δεν είναι και μεγάλο πρόβλημα
αρκεί να μην ξεστρατίζεις..
Τώρα όμως;
Τέτοια ανατροπή;
ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΟΠΙΣΘΕΝ;
Με ποιούς το αποφασίσατε;
Καθίστε λοιπόν με αυτούς που επιλέξατε για συμμάχους.
Σας διευκολύνουμε;
Έστω κι έτσι ας έχετε αυτή την ψευδαίσθηση νίκης…
Η κοινωνία, τα παιδιά μας, οι αρχές μας και κυρίως οι ΙΔΕΕΣ μας, μας επιτάσσουν όχι μόνο να διαχωρίσουμε τη θέση μας, αλλά και να αγωνιστούμε για αυτό…
Δεν μπορώ να συμπορεύομαι με ότι χρόνια έχω πολεμήσει!
Δεν μπορώ να βλέπω να στερείτε τη δημοκρατία στη χώρα μπρος στην όποια αναξιότητα σας να υπάρξετε. Γιατί μπορεί να ήμουν μαθήτρια στα χρόνια της χούντας, αλλά δεν χαλαλίζω τον ηρωισμό και την αυτοθυσία αυτών που πάλεψαν και ζήσανε φυλακές και εξορίες ακόμα και το θάνατο, για οποιοδήποτε αντάλλαγμα.
Γιατί αυτό το συναισθηματικό θησαυρό καλά κρυμμένο μέσα μου, έχω να προσφέρω στα παιδιά μου, σαν σκυτάλη, για να συνεχίσουν ότι η γενιά μας δεν κατάφερε …
Αυτό και την αξιοπρέπεια μου…
Αυτή που με υποχρεώνει να μην αφήσω άλλα περιθώρια συνύπαρξης μαζί σας!
Δεν υπάρχουν πια άλλες ανοχές!
Α Π Ο Χ Ω Ρ Ω από αυτό που εσείς καταντήσατε να είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ!
Στο ντόμινο που βρεθήκαμε το τουβλάκι μου το ρίχνω εγώ.
Και κοιτώντας στο μέλλον, εκεί έξω στους κοινωνικούς αγώνες, που ποτέ άλλωστε
δεν εγκαταλείψαμε και με όσους είναι ακόμη σύντροφοι και αγωνιστές, θα ψάξουμε
ξανά από την αρχή να βρούμε τα χνάρια για τη δημιουργία ενός χώρου, που θα
αντιπροσωπεύει και θα εκφράσει ξανά τις ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ και ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ μας
ιδέες
Και από κάθε χάδι ασκλάβωτοι
Του δούλου δούλοι εμείς δε θάμαστε…
Γιώτα Σιωρά
πρώην μέλος Περιφερειακής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Αθήνας .
Συνδικαλίστρια της ΠΟΕ-ΟΤΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου