Η Ελληνική ΑΟΖ ενάντια στην οικονομική κρίση

Η εθνικά κρίσιμη ανάγκη καθορισμού της - Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Η μόνη οικονομική λύση που προσφέρει πραγματικές δυνατότητες ανάπτυξης, οι οποίες μετατρέπουν το ελληνικό χρέος σε ποσοστό και μόνο... Η ΑΟΖ ως έννοια υιοθετήθηκε από τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και οι κανονισμοί που την διέπουν περιλαμβάνονται στη...
νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982. Πρόκειται, ουσιαστικά, για εξέλιξη των ρυθμίσεων που μέχρι τότε περιλαμβάνονταν στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας, προκειμένου να συμπεριληφθούν και νέες οικονομικές και άλλες δραστηριότητες, τις οποίες μπορούν να ενεργήσουν παράκτια κράτη. Χωρίς ΑΟΖ δεν μπορείς να κάνεις εξόρυξη ώστε να επωφεληθείς εσύ ως κράτος τα κέρδη. Η Κύπρος έδωσε το παράδειγμα σε όλο τον ελληνισμό με τις τολμηρές της αποφάσεις σ’ ένα πλαίσιο το οποίο ήταν αδιανόητο για πολλούς. Η εύρεση του φυσικού αερίου στο κοίτασμα Αφροδίτη που ανήκει στο οικόπεδο 12 και είναι ένα από τα φτωχότερα οικόπεδα, έχει ήδη αλλάξει τα δεδομένα. Μόνο αυτό το οικόπεδο, καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες τις Ευρώπης για 100 χρόνια..

Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τυπικό θεσμικό πλαίσιο που απορρέει από το Δίκαιο της Θάλασσας. Η ΑΟΖ έχει μέσα της μια τεράστια δυναμική που είναι ορατή στους ειδικούς, αλλά ακόμα άγνωστη στους άλλους. Η σφαιρικότητα των τομέων που αγγίζει η ΑΟΖ είναι θεαματική και δίχως αυτή είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τις επιπτώσεις. Κι όμως σιγά – σιγά ανακαλύπτουμε την τοποστρατηγική της αξία, τη γεωμετρική της εμβέλεια και το γεωλογικό της υπόβαθρο που μας επιτρέπουν να έχουμε μια σοβαρή εικόνα, η οποία με την αξιοπιστία της δείχνει που υπάρχουν οι στρατηγικές επενδύσεις. Κατά συνέπεια, δεν είναι ανάγκη να παραμείνουμε κολλημένοι σε μερικά θέματα λόγω διπλωματικής παράδοσης και θα ήταν καλό να ενσωματώσουμε στα νοητικά μας στρατηγικά σχήματα και τα μεγέθη των εκτιμήσεων της πετροχημικής έρευνας. Συχνά αναφερόμαστε σε περιοχές θεωρώντας ότι έχουν όλες την ίδια αξία και δίνουμε σημασία σε άσχετα θέματα. Το Αιγαίο, το Ιόνιο, το Λιβυκό κλπ δεν αντιπροσωπεύουν τις ίδιες τάξεις μεγέθους στον τομέα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Όταν διαβάζουμε μελέτες του Α. Φώσκολου, του Η. Κονοφάγου κατανοούμε απολύτως ότι ακόμα και με περιθώρια οι διαφορετικές εκτιμήσεις έχουν τεράστιες διαφορές. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να μην επικεντρωθούμε στα κύρια θέματα και να θέσουμε προτεραιότητες. Επιπλέον μια απλή έρευνα αγοράς από μια ειδική ομάδα επαρκεί για να δώσουμε έμφαση σε στρατηγικά σημεία της οικοπεδοποίησης, όταν περάσουμε το στάδιο της θέσπισης. Και η τελευταία είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να ελέγξουμε με όλες τις έννοιες, τις ανεπίσημες σεισμικές έρευνες που γίνονται συνεχώς στα νότια της Κρήτης και μεταξύ Καστελλόριζου και Κύπρου. Παλαιότερα ειδικοί, και τώρα άσχετοι, θεωρούσαν ότι θα χρειαζόμασταν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να μπορέσει η οριοθέτηση της ΑΟΖ να προσφέρει οικονομικά οφέλη. Στην πραγματικότητα με όλα τα σεισμικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας, μας επιτρέπουν να αξιοποιήσουμε την ΑΟΖ σε μερικούς μήνες μόνο. Διότι το ενδιαφέρον υπάρχει ήδη από εταιρίες που έχουν τεχνογνωσία. Δεν είναι ανάγκη να τις πείσουμε. Αρκεί να κάνουμε λοιπόν στρατηγικές επενδύσεις για να αλλάξουμε τα δεδομένα της χώρας μας και να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που προκαλούν μερικοί λόγω απραξίας, αδράνειας ή και σκοπιμότητας. Η ΑΟΖ είναι η κυριότερη στρατηγική επένδυση της πατρίδας μας. Απλώς πρέπει να το αποφασίσουμε.



Οι απαιτήσεις της ΑΟΖ είναι πολλαπλές και βέβαια δεν είναι αποκλειστικά πολιτικές. Η πολιτική πρέπει να έχει ένα υπόβαθρο, για να μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση ορθολογικά και να πάρει μετά την αποτελεσματική απόφαση. Τώρα που το θέμα της ΑΟΖ έχει γίνει πλέον ένα όραμα, θα ήταν καλό να το ενισχύσουμε και με τις γεωλογικές μας γνώσεις. Υπάρχουν επιστήμονες σαν τον Αντώνη Φώσκολο που παλεύουν εδώ και δεκαετίες, για να αναδείξουν μεθοδολογικά την αξία του ελληνικού υπεδάφους, οι ίδιοι έχουν αποδείξει τη σημασία της έννοιας του λασποηφαίστειου στο πλαίσιο των ερευνών για πετρέλαιο. Μελετούν γεωλογικούς χάρτες που αποτελούν από μόνοι τους, όχι μόνο ενδείξεις, αλλά πιστοποιητικά της ορθότητας των εκτιμήσεων περί πετρελαίου και φυσικού αερίου στο χώρο της ελληνικής ΑΟΖ. Έτσι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που ακολουθήσαμε πρωτοπόρους στο Δίκαιο της Θάλασσας, στη γεωπολιτική, στα ενεργειακά πρέπει τώρα να ακούσουμε και τους γεωλόγους, διότι το επιστημονικό τους πλαίσιο είναι απόλυτα απαραίτητο για την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου χώρου. Μετά τη θέσπιση της ΑΟΖ, τις πρώτες οριοθετήσεις, θα είναι ουσιαστική η συμβολή τους. Οι έρευνες επίσημες ή όχι, όσον αφορά στα σεισμικά δεδομένα υπάρχουν και θα εμφανιστούν σύντομα, πρέπει όμως να εμπεριέχουν και τον καθαρά γεωλογικό παράγοντα. Δεν είναι δυνατόν να μην ενεργοποιήσουμε το γεωλογικό μας δυναμικό. Θέλουμε δεν θέλουμε, η ΑΟΖ έχει απαιτήσεις στη φυσική, στη θερμοδυναμική, στη χημεία, στην πετροχημεία, στη σεισμολογία και βέβαια στη γεωλογία. Η μαθηματική ανάλυση των δεδομένων της ΑΟΖ δεν επαρκεί αν δεν εμπλουτισθεί από αυτά τα επιστημονικά πεδία, τα οποία δεν θεωρούνται και τόσο σημαντικά στο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας. Ενώ υπάρχουν αξιόλογοι ερευνητές και φοιτητές σε αυτούς τους τομείς που πρέπει να αξιοποιήσει η πατρίδα μας, για να μπορέσει η ΑΟΖ να προσφέρει όλες τις δυνατότητές της στον ελληνισμό, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει χρήση και αυτών των γνώσεων, αν θέλει η ΑΟΖ να μην παραμείνει ένα τεχνοκρατικό παίγνιο. Υπάρχει το πλαίσιο, το πεδίο, το πεδίο δράσης και το πεδίο μάχης. Έχουμε ανάγκη από όλα αυτά τα επίπεδα, για να είμαστε αποτελεσματικοί και στρατηγικοί παίκτες. Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε την ευκαιρία, ούτε να την χάσουμε, πρέπει να την δημιουργήσουμε, αν θέλουμε πράγματι να βοηθήσουμε την πατρίδα μας. Το πρέπον, λοιπόν, είναι να προετοιμάσουμε και τους νέους με αυτές τις νέες απαιτήσεις, για να σταματήσει η αναμονή και να περάσουμε στην επιστημονική ετοιμότητα που θα ενισχύσει και τις πολιτικές μας αποφάσεις. Διότι ένα μέτωπο είναι ισχυρό, μόνο όταν έχει εγκέφαλο πίσω του. Αλλιώς είναι επιφάνεια, δίχως βάθος.



Amsterdam, Athina, Kazan, Kula, Thessaloniki είναι ονομασίες των λασποηφαιστείων που υπάρχουν στην περιοχή του Αναξιμάνδρου, η οποία βρίσκεται νότια του συμπλέγματος Καστελλόριζου. Τα λασποηφαίστεια δεν είναι μια απλή λεπτομέρεια. Είναι μια γεωλογική ένδειξη του βάθους της ΑΟΖ και έμμεσα της αξίας της. Οι περισσότεροι μιλούν βέβαια για τα 200ΝΜ δίχως να συνειδητοποιούν το μέγεθος του εμβαδού της. Μόνο όταν βλέπουν ένα χάρτη, όπου αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ μέσα στη Μεσόγειο θάλασσα, αντιλαμβάνονται τη γεωστρατηγική της αξία μέσω της γεωπολιτικής, αλλά η τελευταία αποκτά την πραγματική της αξία με το βάθος. Μόνο με το βάθος βλέπουμε τις λιθοσφαιρικές πλάκες και κατανοούμε τη σημασία της απόκλισης για τα γιγάντια κοιτάσματα, το πλήθος των λασποηφαιστείων στη μεσογειακή ράχη, τις λεπιώσεις πρίσματος επαύξησης. Αλλιώς ποιο νόημα θα είχαν οι ψαμίτες με καλύμματα αλάτων του Μεσσηνίου; Κι όμως η στόχευση είναι ουσιαστική για τις γεωτρήσεις που θα ακολουθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούν αξία και τα μη συμβατικά αποθέματα υδρογονανθράκων, όπως το αποδεικνύουν ειδικοί σαν τον Α. Φώσκολο και Η. Κονοφάγο. Με αυτόν τον τρόπο τα χαρτογραφημένα λασποηφαίστεια νότια της Κρήτης του Dimitrov αλλάζουν ριζικά την εικόνα που έχουμε για την ελληνική ΑΟΖ. Και επινοούμε την έννοια του τόξου που ενισχύει τη γεωλογική συνέχεια που υπάρχει από τους Παξούς έως το σύμπλεγμα Καστελλόριζου. Επιπλέον οι υδρίτες που αποτελούνται από εγκλωβισμένο μόριο μεθανίου μέσα σε κλωβό από μόρια ύδατος, αλλά και με μόρια αιθανίου και προπανίου, προσφέρουν πρακτικές και όχι μόνο θεωρητικές και επιστημονικές μεθόδους εκμετάλλευσης της ΑΟΖ. Αν οι υπεύθυνοι και όχι μόνο οι επιστήμονες και οι τεχνοκράτες κατανοούσαν την πραγματική αξία όλου του θέματος δεν θα καθυστερούσαν δεκαετίες για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ. Τώρα όμως αυτά τα δεδομένα είναι γνωστά και σε μη ειδικούς, έτσι ακόμα και οι πολιτικοί μπορούν να αποκτήσουν μια πραγματική εικόνα όχι του προβλήματος, αλλά της οικονομικής λύσης. Αρκεί, λοιπόν, να κάνουν την απαραίτητη στρατηγική κίνηση για να ενεργοποιηθεί η δύναμη του βάθους της ελληνικής ΑΟΖ αντί να εξετάζουν παθητικά το βάθος του γειτονικού κράτους.



Η λογική και η πορεία της σκέψεις γύρω από το θέμα της ΑΟΖ έχει αλλάξει, μετά και από το φυσικό αέριο που βρέθηκε στην Κύπρο. Η Χώρα μας πλέον θα πρέπει να προετοιμάσει όλες εκείνες τις υποδομές προκειμένου να διαχειριστεί το αέριο που θα έρθει από την Κύπρο. Θα πρέπει η Χώρα μας τόνισε, να μην χάσει αυτήν την ευκαιρία και να δημιουργήσει εκείνες τις υποδομές στα λιμάνια της όπου και θα αξιοποιηθεί στο έπακρον με τα όποια οφέλη προκύψουν. Διαφορετικά τόνισε, η Κύπρος θα συνεργαστεί στον εφοδιασμό της Ευρώπης με άλλες χώρες που διαθέτουν λιμάνια όπως η Ιταλία. Το φοβικό σύνδρομο των έως τώρα Ελληνικών Κυβερνήσεων στάθηκε η αιτία να μην κοινοποιηθεί από τους γεωλόγους η ύπαρξη πλούτου στο Αιγαίο, χαρακτηρίζοντας αυτά τα επιχειρήματα γελοία γιατί με την ύπαρξη των δορυφόρων είναι πλέον πολύ εύκολο να εντοπιστεί ο ορυκτός πλούτος της Χώρας μας.

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα το δυναμικό πλαίσιο της ΑΟΖ, έρχεται το Euroasia Interconnector να αποδείξει σε όλους την αποτελεσματικότητά του. Έχουμε αναπτύξει πρόσφατα μια φιλική σχέση με τον Σόλωνα Κασσίνη στο πλαίσιο του αγώνα μας για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά έχουμε κι έναν άλλο παλιό και τολμηρό φίλο Κύπριο τον Νάσο Κτωρίδη που μας βοήθησε τα μέγιστα όταν αντιμετωπίζαμε το Σχέδιο Ανάν, που τώρα έρχεται να ενισχύσει επί του πρακτέου την όλη μας προσπάθεια για να αναδείξουμε ότι η ουτοπία και του άλλου μας φίλου από την Αμερική Θεόδωρου Καρυώτη είναι πλέον ένα όραμα για τον ελληνισμό σε όλες του τις διαστάσεις. Η σημασία της συνεκτικότητας της ευρωπαϊκής ΑΟΖ παίρνει όλο το νόημά της με αυτό το έργο που ξεκινάει από το Ισραήλ, περνά από την Κύπρο και καταλήγει στην Ελλάδα. Αυτό το ηλεκτρικό καλώδιο είναι μια γέφυρα με τρία τόξα. Το πρώτο μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου έχει μήκος 155 ΝΜ. Το δεύτερο μεταξύ Κύπρου και Κρήτης έχει μήκος 320 ΝΜ και το τελευταίο μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου 65 ΝΜ. Αυτή η τρίτοξη γέφυρα δεν είναι πια μια ιδέα και μόνο. Με τις πρόσφατες υπογραφές που πέτυχαν η Κύπρος και το Ισραήλ, η πραγματικότητα, η επόμενη, έχει αρχίσει. Και πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας και ειδικά στην Ελλάδα ότι το Euroasia Interconnector χρησιμοποιεί στην ουσία τις ΑΟΖ του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, υπάρχει τώρα ένας επιπλέον μοχλός πίεσης για να υλοποιηθεί η ελληνική ΑΟΖ στην πράξη. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο, διότι αυτή η συμμαχία έχει ενεργοποιηθεί ήδη και αυτό το έργο συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάκαμψη του ελληνισμού σε ολικό πλαίσιο. Η πολιτική δεν μπορεί παρά να αποδεχθεί την εμβέλεια του έργου αυτού και να συνειδητοποιήσει ότι η ΑΟΖ είναι όντως ένα αποτελεσματικό και ορθολογικό εργαλείο και όχι μόνο μια αφαιρετική, μαθηματική έννοια. Βλέπουν τώρα ότι τα διαγράμματα Voronoi έχουν πρακτικές επιπτώσεις που επηρεάζουν θετικά την οικονομία του μέλλοντος. Αυτή η τρίτοξη γέφυρα δείχνει το δρόμο σε όλους μας και έρχεται να υποστηρίξει με πρακτικά επιχειρήματα την αναγκαιότητα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Ας αφήσουμε λοιπόν την αδράνειά μας και την απραξία μας κι ας ακολουθήσουμε κι εμείς αποφασιστικά το δρόμο που άνοιξε η Κύπρος σε αυτόν τον τομέα. Η καινοτομία υπάρχει ήδη, αυτό που απομένει από εμάς είναι η στρατηγική συνέπεια της πολιτικής θέλησης του ελληνισμού!


ksipnistere.gr