ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ;;...ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ...

ΤΑΔΕ ΕΦΗ Ο ΓΑΠ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ...

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΜΑΣ...

ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΥΓΜΗ...

0...

 

Οι δραματικές εκκλήσεις του Παπανδρέου προς τους ομολόγους του

Την προπερασμένη Πέμπτη, σχεδόν στο μέσο της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, η πλάστιγγα άρχισε να φέρνει επικίνδυνα για την Ελλάδα.

Οι Γερμανοί ήταν διστακτικοί, οι Γάλλοι όχι και τόσο σίγουροι, οι Ολλανδοί δύσκολοι, οι Φινλανδοί ζητούσαν εγγυήσεις και οι Σλοβάκοι ήταν άκαμπτοι, όπως συνήθως συμβαίνει με τους νεοφώτιστους.

Φαινόταν ότι η επιμήκυνση θα ήταν μικρή, τα επιτόκια υψηλά και γενικώς η βοήθεια μίζερη. Ο Γ. Παπανδρέου ίδρωνε και ξεΐδρωνε, ένιωθε ότι τα προσφερόμενα ήταν λειψά, δεν προσέφεραν ισχυρό επιχείρημα στην ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει με αποφασιστικότητα του έργο της στην Αθήνα. Εκεί λοιπόν, μπροστά σε ένα ενδεχόμενο μικρό ελληνικό ναυάγιο, έλαβε τον λόγο και φέρεται να είπε στην Άνγκελα Μέρκελ, στο Νικολά Σαρκοζί και στους υπόλοιπους ηγέτες ότι «με αυτά, εγώ δεν ανεβαίνω στο αεροπλάνο, δεν φεύγω από εδώ, δεν μπορώ να γυρίσω στην Αθήνα με άδεια χέρια».

Σύμφωνα με πληροφορίες από έλληνες επίσημους, που επικαλείται το «Βήμα της Κυριακής», οι τόνοι του Πρωθυπουργού ήταν αρκούντως δραματικοί και η διεκδίκηση μιας πιο ουσιαστικής συμφωνίας σχεδόν επιθετική.
«Δώστε μας μια ουσιαστική λύση», επέμεινε ο Γ.Παπανδρέου, σύμφωνα με εκείνουνς που ήταν παρόντες και γνωρίζουν το παρασκήνιο.

Και όταν ο φινλανδός ομόλογός του εξακολουθούσε να απαιτεί εγγυήσεις και ο Σλοβάκος να λέει ότι δεν μπορεί η φτωχή χώρα του να πληρώνει χωρίς αντικρύσμα για την Ελλάδα, ο Γ. Παπανδρέου ύψωσε τους τόνους και φέρεται να είπε: «Τι θέλετε να κάνω για να πεισθείτε; Μήπως να βάλω ενέχυρο τα νησιά μας ή να πουλήσουμε την Πελοπόννησο; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται και το ξέρετε», φέρεται να τόνισε ο έλληνας Πρωθυπουργός και κάπου εκεί η συζήτηση πήρα άλλη τροπή. Από εκείνο το σημείο άνοιξε η επιμήκυνση, προσφέρθηκε η ανταλλαγή των παλαιών τίτλων με νέους, πιο μακροχρόνιους, μειώθηκαν τα επιτόκια προβλέφθηκε η επαναγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά και περιελήφθη αναπτυξιακό σχέδιο τύπου Μάρσαλ.