Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Η διάλυση των Σκοπίων και η Ελληνική μειονότητα



Σήμερα θα πάρω την σκυτάλη από το χθεσινό άρθρο του καλού φίλου, Κώστα Χολέβα, προσυπογράφοντας μία προς μία τις
 

 
επισημάνσεις του για τα Σκόπια.

Τα έθνη δεν τα δημιουργεί η προπαγάνδα, τα κλεμμένα σύμβολα και οι κλεμμένοι ήρωες, ούτε οι νόμοι, τα συντάγματα κι οι απαγορεύσεις. Η εθνογένεση είναι μια μακρά κι επίπονη διαδικασία αιώνων. Θέλει κοινότητα αίματος, θρησκείας, γλώσσας, κυρίως όμως μακρά ενσυναίσθηση κοινής
ταυτότητας, που μερικές φορές ξεπερνά και την γλώσσα. Δείτε τους τουρκόφωνους Πόντιους από την Τσάλκα, που ξαναχτίσανε τα χωριά τους στην προσφυγιά στον Καύκασο. Χριστιανοί, τουρκόφωνοι, λόγω του είδους της καταπίεσης από τους Οθωμανούς αλλά με απαράμιλλο ελληνικό φρόνημα.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πριν πολλά χρόνια, υπερασπιζόμενος την επιεικώς συμβιβαστική στάση του στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων είχε πει, «ποιος θα το θυμάται σε δέκα χρόνια;». Ε, λοιπόν πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια κι εκτός από την πλειοψηφία των Ελλήνων, που δεν επιθυμεί υποχώρηση στο ζήτημα του ονόματος, το «θυμάται» η ίδια η ιστορική κι εθνολογική πραγματικότητα με βίαιο τρόπο. Το κατασκεύασμα του «μακεδονικού έθνους», αρχικά δημιούργημα του βουλγαρικού εθνικισμού κι ύστερα εργαλείο στα χέρια του Τίτο, πνέει τα λοίσθια. Η αλβανική μειονότητα με την υπεργεννητικότητα της ολοένα και μειώνει την διαφορά. Οι σκληρές ομάδες των σκιπετάρων εθνικιστών αμφισβητούν την ενότητα αυτού του μορφώματος που αποτελείται από Βούλγαρους, που υποδύονται τους «μακεδόνες», Βούλγαρους που αισθάνονται …Βούλγαροι, Σέρβους, μουσουλμάνους που ερωτοτροπούν με την Τουρκία, εξισλαμισμένοι Σλάβοι οι περισσότεροι, Γύφτους, Αλβανούς, που απαρτίζουν τουλάχιστον το 1/3 του πληθυσμού και βλαχόφωνους Έλληνες, που οι Γερμανοί στην κατοχή είχαν καταμετρήσει με απογραφή σε πάνω από 100.000, πολλοί περισσότεροι σήμερα, και υφίστανται ως και τώρα ποικίλες διώξεις, υπό την αφωνία κι αφασία της μνημονιακής Μητρός Πατρίδος.

Τα ιστορικά μας καθήκοντα απέναντι στον Ελληνισμό της ιστορικής περιφέρειας, από την Χιμάρα, το Μοναστήρι και την Πόλη του Κωνσταντίνου, ως και την Καρπασία, και εν γένει απέναντι στα μεγάλα εθνικά ζητήματα, δεν παραμερίζονται από το εξωτερικό χρέος, τα μνημόνια και άλλα ζητήματα που ήλθαν και θα παρέλθουν. Οφείλουμε να έχουμε σχέδια μακράς πνοής γι’ αυτά, που να ξεπερνούν την οικονομική συγκυρία, ακόμη και τον βιολογικό κύκλο των ηγεσιών μας. Οφείλουμε να έχουμε επίγνωση των αιώνων και να σχεδιάζουμε για δεκαετίες μπροστά.

Λογική κι εθνικά επωφελής η θέση του Κ. Χολέβα, την οποία έχω συμμεριστεί γραπτώς σε ανύποπτο χρόνο. Και μέγα σφάλμα η υλική συνδρομή μας το 2001 να διασωθεί το κατασκεύασμα που διοικούν σήμερα οι πολιτικοί επίγονοι του Ιβάν Μιχαήλοφ, ιδρυτή στην Ελλάδα των τριών εθελοντικών δοσιλογικών σλαβόφωνων Ταγμάτων των Waffewn SS, προσωπικού φίλου του Χίτλερ, του Χίμλερ, του Χάϋντριχ και του Κροάτη αιμοσταγούς ηγέτη των Ουστάσι, του Άντε Πάβελιτς. Συμφέρον του Έθνους μας είναι η διάλυση των Σκοπίων και ο διαμελισμός τους μεταξύ των ομόρων κρατών ή η μετατροπή τους σε μια χαλαρή ομοσπονδία με το όνομα Δαρδανία, όπως ζητάει η αλβανική μειονότητα.

Δεν έχουμε κανένα λόγο, κανένα συμφέρον να διατηρηθεί στην ζωή το όχημα του ψευδομακεδονικού αλυτρωτισμού. Από μόνος του δεν αποτελεί, ποτέ δεν αποτελούσε κίνδυνο για μας. Ο συνδυασμός όμως με άλλες δυνάμεις, ιδίως την Τουρκία, που έχει «υιοθετήσει» κάθε ψευδοϊστορική και πολιτική επιδίωξη των Σκοπίων, είναι υπαρκτό ζήτημα αλυτρωτισμού κι εθνικής ασφάλειας.

Στα πλαίσια αυτής της πορείας διάλυσης χωρίς επιστροφή, όπως την σηματοδοτούν γι’ άλλη μια φορά τα αιματηρά γεγονότα στο Κουμάνοβο, οφείλουμε να θέσουμε με επιτακτικό και μεθοδικό τρόπο την αναγνώριση και διασφάλιση των εθνικών και ατομικών δικαιωμάτων και της ασφάλειας της πολυπληθούς ελληνικής μειονότητας στο κράτος των Σκοπίων. Θα είναι τεράστιο πολιτικό και ιστορικό λάθος να αντιστρατευτούμε τα ίδια τα συμφέροντα μας και την αμείλικτη πραγματικότητα και να προσφέρουμε συνδρομή στην διάσωση του σωβινιστικού κατασκευάσματος που κυβερνούν απόγονοι δοσιλόγων των Ναζί, με την νεολαία των οποίων έκανε πανηγυράκια η αφασιακή Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι καιρός να πάρουμε πρωτοβουλίες με τους λοιπούς ενδιαφερόμενους, την Αλβανία, την Σερβία και την Βουλγαρία για την οριστική επίλυση του προβλήματος και να μπει ταφόπλακα στον τσιρκολάνικο εθνικισμό των ψευδομακεδόνων και του κράτους τους, με παρελθόν ενόπλως στο πλευρό του Αδόλφου και αγάλματα που θυμίζουν αυτά της καφετέριας «Ίωνες» στην πλατεία της Βαρυμπόμπης…
(Δημοσιεύεται στη «Δημοκρατία»)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου