ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ!

 

 

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ

(30 Ιουνίου & 1, 2, 3 Ιουλίου 2011)

Μια ιδεολογική προσέγγιση

Τα Προμήθεια εντάσσονται στο χώρο του κινήματος αναστηλώσεως του Ελληνικού έθους, υπό την σημαία ενός νέου Ελληνικού Διαφωτισμού. Διαχρονικές αξίες του πολιτισμού των Ελλήνων, οι οποίες δια της βίας εκδιώχθηκαν από το προσωπικό και κοινωνικό μας ‘είναι’, αναβιώνουν στην συνείδησή μας, για να αναγεννήσουν την νέα Ελλάδα. Στην παρούσα δε ιδεολογική ξηρασία, το Προμηθεϊκό κίνημα αποτελεί όαση και προοπτική, παρέχοντας ένα όραμα δημιουργίας, αξιοπρέπειας και επιβιώσεως των Ελλήνων.

Όρια και τόπος

Τα Προμήθεια έχουν εξ’ αρχής οριστεί να αποτελούν ιδεολογικό τόπο όλων των εκφάνσεων και κατευθύνσεων που η ελληνική γραμματεία και το ελληνικό έθος έχουν αναδείξει. Συνεπώς δεν περιορίζονται να εκφράζουν μια σχολή, π.χ. τον Ορφισμό, ή Επικουρισμό, αλλά  όλες τις τάσεις που έχουν εμφανιστεί στην ιστορία μας, από την απαυγή του έθνους μας μέχρι την βαθμιαία κατάλυση του έθους, κατά τους πέντε πρώτους αιώνες της καθεστικυΐας χρονολογήσεως. Έτσι όλοι οι εραστές της Ελλάδας έχουν την θέση τους στα Προμήθεια.

Τα Προμήθεια δεν μπορούν να καταταγούν ή να συσχετιστούν με πολιτικά μορφώματα που δέσποσαν στον εικοστό αιώνα, όπως ο φασισμός, σοσιαλισμός, αναρχισμός, ή φιλελευθερισμός. Δεν αγγίζουν καν αυτά τα μορφώματα, ούτε αυτά μπορούν να επηρεάσουν ή να αιχμαλωτίσουν την ιδεολογική μας αναζήτηση. Η ελληνική αρχή λ.χ. του ‘εναρέτου πολίτη’, που είναι μια σταθερά διαρκείας, στέκεται υπεράνω αυτών των μορφωμάτων, διότι κανένας –ισμός και καμιά κοινωνία δεν προοδεύει χωρίς αυτή την βασική αρχή. Γι’ αυτό κάθε προσπάθεια κατατάξεως σε –ισμούς νεωτέρας εποχής είναι μάταιη.

Δύο θεμελιώδεις αρχές

Επιγραμματικότατα αναφέρουμε δύο γενικές αρχές, που είναι απαραίτητες και ικανές για την συστράτευση στα Προμήθεια. Οι αρχές αυτές είναι το αίτιο και η δύναμη γενέσεως παραγώγων αρετών και θεσμών.

Πρώτη αρχή: Παραδοχή της Ελληνικής Κοσμογονίας

Γενική αρχή είναι η δόξα ότι το σύμπαν είναι αείζωο, αΐδιο, αείρροο και αυτοπροσδιοριζόμενο, όμοιο του εαυτού του, δεν επιδέχεται εξωγενή γενεσιουργό αιτία, κανένα εξωγενή δημιουργό, δεν είναι κτίσμα κανενός, και ουδείς εξωγενής θεός παρεμβαίνει στην ύπαρξή του. Εκ του σύμπαντος έχει προκύψει ο κατά ροπήν οριζόμενος Κόσμος, ο οποίος υπόκειται στην Ανάγκη και Ειμαρμένη, και εντός του οποίου και εκ του οποίου έχουμε προκύψει εμείς οι άνθρωποι και οι θεϊκές οντότητες. Ο Κόσμος ενέχει λογική διάρθρωση και σπερματικά στοιχεία διαννοίας και νοημοσύνης εκ των οποίων συγκροτείται η ανθρώπινη διάννοια και νοημοσύνη, δια των οποίων ερμηνεύουμε τα κοσμικά και ανθρώπινα φαινόμενα. Τούτο δε είναι η βάση της φιλοσοφίας και επιστήμης.

Ο ορισμός του ‘κόσμου’ εκ του κοσμέω-κοσμώ, ενέχει βασικές έννοιες ευταξίας, νόμου, κάλλους και οικονομίας, εκ των οποίων ορίζεται, κατά συνέπεια, με λογική ταξινόμηση η κατά φύσιν δημιουργηθείσα κοινωνία και πολιτεία των Ελλήνων. Αυτή η θέση σχηματίζει το υπόβαθρο για τον ορισμό του ‘θείου’ και πολλών παραγώγων ορισμών, καθιστάμενη θεμελιώδης για τον σχηματισμό του ελληνικού έθους. Απορρίπτουμε, συνεπώς, την καθεστικυΐα δοξασία περί  εξωγενούς δημιουργού, την θεωρούμε ως μη αρμόζουσα με το ελληνικό έθος και επιδιώκουμε την αποβολή της από την κοινωνική συνειδηση. Απορρίπτουμε εισέτι την θέση του εξωκοσμικού Λόγου και την μονοπώληση του Λόγου από εκλεκτούς αντιπροσώπους και θεωρούμε έκαστον των Ελλήνων φορέα Λόγου και κριτικής σκέψεως, που τον καθιστούν υπεύθυνο για τις πράξεις του. Μ’ άλλα λόγια, οι κοσμογονικές, θεογονικές και κοσμολογικές δοξασίες αποτελούν την αφετηρία και τον αρχέγονο κορμό για το χτίσιμο λογικής πολιτείας. Γι’ αυτό η ελληνική κοσμογονία πρέπει να γίνει κοινή δοξασία της κοινωνίας της Ελλήνων και βασική θέση για την θέσπιση των Προμηθείων.

Δεύτερη αρχή: Δοξασία περί του γένους των Ελλήνων

Δεσπόζουσα, γενεσιουργός και υπαρτέρα πάντων αρχή είναι η αποδοχή της υπάρξεως και του ‘αυτοχθόνου’ του ελληνικού γένους. Το ελληνικό έθνος δεν αποτελεί παρακλάδι κάποιας φυλής, όπως της ινδοευρωπαϊκής, αλλά είναι γέννημα της πατρώας γης σε μη αναγνωρίσιμους χρόνους. Είναι έθνος γεννήτωρ του ομωνύμου έθους και πολιτισμού, και μέχρι την κατάλυσή του δεν είχε ενστερνιστεί ή υποκλέψει άλλο έθος, δεν είχε υφαρπάξει ξένη ταυτότητα, αλλά είχε από μόνο του γεννήσει τον εαυτό του ως έθνος, έχοντας έτσι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του. Είναι αυτογέννητον έθνος, το οποίο διαμορφώθηκε και διαφοροποιήθηκε στο χρόνο πάνω πάντοτε σε βασικούς και αιώνιους πυλώνες, και ένας εξ’ αυτών είναι η αρχή της κοσμογονίας. Φορείς του έθνους είναι οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν την υποχρέωση και την τιμή να μεταφέρουν και να αναπαράγουν αυτό το έθος. Ανατροπή, αναίρεση, ή εκφυλισμός του έθους συνεπάγεται αναίρεση του έθνους καθ’ αυτού. Στην νεωτέρα εποχή το γένος των Ελλήνων έχει αποβάλλει το έθος του και έχει υιοθετήσει ξένο έθος, με αποτέλεσμα να παλινδρομεί, να μιμείται, να πιθηκίζει και να χάνει τον προορισμό του και το όραμά του.

Σ’ αντίθεση προς τους άλλους αρχαίους λαούς, οι Έλληνες πρώτοι ολοκλήρωσαν την έννοια πολιτισμός στα μέτρα της εποχής τους και παρέδωσαν τον δρόμο προς ανάπτυξη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Οφείλουμε συνεπώς να δεχτούμε ότι οι Έλληνες γέννησαν πολιτισμένο έθος. Έθος δε είναι ένα σύστημα δοξασιών, αντιλήψεων και πρακτικών που προκύπτει από το επίπεδο προόδου ενός λαού, καθρεπτίζει την σχέση του με τον πολιτισμό και αποτελεί την βάση και ουσία για τον σχηματισμό έθνους. Το αρχαίο ελληνικό έθος εξέφραζε την αιχμή του πολιτισμού, ήταν πρωτοπόρο και γνήσιο, μηδέποτε μιμούμενο κάποιο άλλο. Το νέο ελληνικό εκφράζει καθυστέρηση, μίμηση και υποτέλεια.

Γενική παραδοχή της πρωτίας του ελληνικού έθους

Το σύνολον Κοσμογονία, Ελληνογονία και πολιτισμός τροφοδοτούσε ένα σύστημα αξιών και αρετών, εντός των οποίων ενυπήρχε το καλόν και το λογικόν και εκ των οποίων προέκυπτε ο ελληνικός εθνικός χαρακτήρας. Η φύση της Κοσμογονίας και Ελληνογονίας  υπαγόρευε την ηθική και τον Λόγον, δια του οποίου αναζητάτο η αλήθεια. Η «γνώση» για τους Έλληνες αποτελεί την αρχή απάντων των δημιουργιών. Προϊόν της συνεργίας ηθικής και καλού, ως και νοημοσύνης, ορθού λόγου, και γνώσεως ήταν ο Ελληνικός Διαφωτισμός και Ανθρωπισμός, ο οποίος εκφράστηκε παντοιοτρόπως. Στη Φιλοσοφία – λέει ο Φ. Ένγκελς – όπως και σε πολλούς άλλους τομείς, αναγκαζόμαστε κάθε τόσο να ξαναγυρνούμε στις κατακτήσεις του μικρού αυτού λαού, που τα καθολικά του χαρίσματα και η δραστηριότητά του του εξασφάλισαν στην ιστορία της εξέλιξης της ανθρωπότητας μια θέση που κανείς άλλος λαός δεν μπορεί να του τη διεκδικήσει… στις πολυποίκιλες μορφές της ελληνικής φιλοσοφίας υπάρχουν κιόλας, σε εμβρυακή κατάσταση, στην πορεία της ανάπτυξής τους, όλες σχεδόν οι απόψεις των κατοπινών θεωριών για τον κόσμο. (Φ. Ενγκελς: “Διαλεκτική της φύσης”.) Τώρα αναζητούμε τον νέο Ελληνικό Ανθρωπισμό.

Συμβατότητα με το παρόν

Τέλος δε, οφείλουμε να δεχτούμε ότι το ελληνικό έθος είχε συνέχεια ακόμη και σε περιόδους πνευματικής κατοχής, όπως στο Βυζάντιο, χωρίς να είναι κυρίαρχο. Εμείς είμαστε οι σημερινοί φορείς αυτού του μη κυριάρχου έθους και επιδιώκουμε την αναβάθμισή του σε κυρίαρχη θέση. Επιδιώκουμε την επικράτηση των αρχών, αξιών και αρετών, την εδραίωση του Νοός και της γνώσεως, όπως αυτή ορίζεται από τις σταθερές του έθους μας, για να προάγουμε ένα καλύτερο κόσμο. Επιδιώκουμε επίσης να συνδέσουμε το αρχαίο έθος με τον σύγχρονο ορισμό πολιτισμού. Οι πράξεις μας στα Προμήθεια αποσκοπούν στην παλιγεννεσία του έθους, για τον απλό λόγο ότι είναι συμβατό με μια προηγμένη κοινωνία στο παρόν. Είμαστε ένα λαϊκό κίνημα, πιστεύουμε ότι ο αφυπνιζόμενος λαός θα μεταμορφώσει την Ελλάδα σε Κοινωνία της Γνώσεως και της Αρετής, μέσα από ένα νέο Ελληνικό Διαφωτισμό και Ανθρωπισμό.

Τρύφων Ολύμπιος

Φωτο & Εικόνες της σελίδας: Στάθης Χαριτόπουλος, Έφη Σουραβλά, Νικόλαος Μίχος