βγήκε στην δημοσιότητα από ιστοσελίδα με έγγραφα που αποτελούν ομολογία του ίδιου του Κοντομηνά!
Η αποκάλυψη αφορά δικόγραφο στο οποίο ο Κοντομηνάς ομολογεί πως είχε πρόθεση να αγοράσει το αρχείο του τ. αρχηγού των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών στρατηγού Γρυλλάκη με σκοπό να το μεταπωλήσει σε υπηρεσία τρίτης χώρας. Συγκεκριμένα των ΗΠΑ. Στο ίδιο δικόγραφο ο προφυλακισμένος καναλάρχης αποκαλύπτει πως διακίνησε δεκάδες εκατομύρια ευρώ, πιθανά από αυτά που εξοικονόμησε από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε λογαριασμούς του εξωτερικού, χωρίς προφανώς να το γνωρίζουν οι ελληνικές φορολογικές αρχές.
“Μου ζήτησαν 8 εκατομύρια για να μου φέρουν το αρχείο του στρατηγού”
Αυτά που αναγράφονται στο δικόγραφο ξεπερνουν και την φαντασία σεναριογράφων του Χόλιγουντ. Ο Κοντομηνάς ομολογεί πως ήθελε να πουλήσει στις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες του αρχείο του πρώην διοικητή της ΕΥΠ στρατηγού Γρυλλάκη και γι’ αυτόν τον λόγο πλήρωσε αστρονομικά ποσά χωρίς όμως ποτέ να πάρει το αρχείο στα χέρια του. Ομολογεί επίσης κινήσεις δεκάδων εκατομυρίων ευρώ με την αιτιολογία της συνεργασίας με την NSA που μάλλον δεν γνωρίζουν οι εδώ ελεγκτικές αρχές.
Το ποσό φτάνει τα 40 εκατομύρια ευρώ σε δύο δόσεις από λογαριασμούς που διατηρούσε ο προφυλακισμένος Κοντομηνάς στην JP Morgan και αποδέκτη λογαριασμό στην PNC Bank Pittsburg.
Σύμφωνα με δικαστικές πηγές πάντως για τα υπόλοιπα ποσά και την NSA υπάρχει η πιθανότητα ο κ. Κοντομηνάς να τα αναφέρει στην αγωγή του για να προλάβει τυχόν έλεγχο του ΣΔΟΕ που έχει εντοπίσει αυτές τις διατραπεζικές κινήσεις.
Η υπόθεση είναι εξαιρετικά σοβαρή και σε συνδυασμό με τις τρέχουσες εξελίξεις μπορεί να φέρει στην επιφάνεια εμπλοκη και άλλων προσώπων, ακόμα και πολιτικών.
Είμαι επιτυχημένος επιχειρηματίας με δραστηριότητα που προσεγγίζει τα 45 χρόνια σε διάφορους τομείς της οικονομικής ζωής … έτσι ξεκινά η πολυσ΄πελιδη αγωγή Κοντομηνά εναντίον ομάδας απατεώνων, που τον εξαπατούσαν και συνεχίζει:
Καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της εξαπάτησης μου από τους εναγόμενους, από τον Οκτώβριο του 2005 μέχρι τον αντίστοιχο μήνα του 2007, πλην των κατά τα άνω επιμέρους αναφερομένων ποσών τα οποία καρπώθηκαν παρανόμως ωφεληθέντες, απεκόμισαν και περαιτέρω παράνομο περιουσιακό όφελος συνολικού ποσού 8.000.000 ευρώ το οποίο σταδιακός του απέσπασαν με καταβολές μετρητών (οι 1ος, 4ος και 5ος), υπό την ψευδή παράσταση ότι δήθεν απαιτείται για την αγορά του αρχείου του στρατηγού ε.α. Νικολάου Γρυλλάκη, το οποίο επιθυμούσαν διακαώς να αποκτήσουν οι αρχές ασφαλείας των Η.Π.Α, χωρίς φυσικά να μου παραδοθεί το οτιδήποτε, το οποίο να παραπέμπει σε αρχείο.
Οι τελευταίοι (δηλαδή οι 1ος και 40ς) σε διάφορες συναντήσεις με εμένα, κατά τις οποίες συνοδεύονταν από τους Νικόλαο Σταυρίδη και Ηρακλή Σηφακάκη, όχι μόνο επανέλαβαν τα ίδια ψευδή, όπως αποδείχθηκε, γεγονότα, αλλά κορύφωσαν την απατηλή συμπεριφορά τους στον υπερθετικό βαθμό: Ειδικότερα με διαβεβαίωσαν, ότι οι ως άνω ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί αξιωματούχοι, με τους οποίους διατηρούσαν άμεση επαφή, σε υλοποίηση αποφάσεων των υπηρεσιών που εξέφραζαν, είχαν προτείνει να διερευνηθεί η διαθεσιμότητά μου, προκειμένου να αξιοποιηθώ για να λειτουργήσω ως αντιπρόσωπος Αμερικανικών εταιριών, στις οποίες διατηρούσε ενδιαφέρον το Δημόσιο των Η.Π.Α, στη Νοτιανατολική Ευρώπη και την Κίνα, γιατί δήθεν είχα κριθεί ως κατάλληλο και άξιο πρόσωπο .
Ότι κριτήρια για την επιλογή αυτή απετέλεσαν η ικανότητα και εντιμοτητά μου ως επιχειρηματία, αλλά και το ότι ήμουν Έλληνας και χριστιανός ορθόδοξος, που είχα σπουδάσει στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Στοιχεία καθοριστικά για να απολαμβάνω της εμπιστοσύνης των Η.Π.Α. και να με προτιμήσουν, μεταξύ άλλων, να τους εκπροσωπήσω στα Βαλκάνια, όπου υπάρχει έντονο μουσουλμανικό στοιχείο, και στην Κίνα .
Οι 1ος και 4ος των εναγόμενων με διαβεβαίωσαν, ότι αποτελούσε επιθυμία – απόφαση της κυβέρνησης των Η.Π.Α να ιδρύσω μια εταιρία που θα πωλούσε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό σε διάφορες χώρες (Κίνα, Π.Γ.Δ.Μ.κλπ), με τρόπο ώστε να μην δημιουργηθεί σε τρίτους η παραμικρή υπόνοια, ότι πίσω από τις εν λόγω συναλλαγές υποκρύπτονται Αμερικανικά συμφέροντα.
Μάλιστα για να τηρηθεί απόλυτη μυστικότητα ο 1 εναγόμενος θα εμφανιζόταν στα γραφεία των εταιρειών μου ως “κ. Νικολάου ”, επώνυμο με το οποίο όλοι υποχρεούνταν να τον προσφωνούν ενώπιον τρίτων και υπό το οποίο και μόνο θα τον γνώριζαν όλοι οι εργαζόμενοι. Η εταιρεία αυτή, που θα δημιουργείτο από εμένα θα χρηματοδοτείτο μυστικά, κατά το μεγαλύτερο μέρος, από το Carlyle Group και άλλες όμοιες εταιρείες ελεγχόμενες από την N.S.A και ότι αναμενόταν να κάνει εργασίες συνολικού ύψους 50 τουλάχιστον έως και 100 δις δολαρίων. !!!…..
Στη συνέχεια και αφού οι εναγόμενοι κατόρθωσαν να αποκτήσουν την τυφλή εμπιστοσύνη μου, το εγκληματικό σχέδιο πέρασε σε επόμενη φάση υλοποίησης: Οι εναγόμενοι (1ος 4ος 50ς) επέτυχαν να με πείσουν να απομακρύνω όλα τα πρόσωπα που μέχρι τότε αποτελούσαν στενούς μου συνεργάτες με την επίκληση διάφορων ψευδών δικαιολογιών, μια εκ των οποίων προβλήθηκε σταθερά για όλους.
Ότι, δηλαδή, το επιχειρηματικό σχέδιο που είχε την «τύχη» να επιλεγεί για να υλοποιήσω, απαιτούσε τόσο μεγάλη μυστικότητα, ώστε κανένας δεν έπρεπε να λάβει γνώση αυτού και σε κανένα δεν έπρεπε να πω το παραμικρό. Πολύ μάλλον γιατί περιστοιχιζόμουν από απατεώνες, για καθένα από τους οποίους είχαν κάτι επιβαρυντικό να επισημάνουν. Έτσι για τον εκ των συνεργατών μου κ. Γεώργιο Ψαρά, προέβαλαν ότι γνωρίζουν πως μου «έτρωγε» χρήματα σε σύμπραξη με τον δικηγόρο μου κ. Λαυρέντη Αλβέρτη από το παρελθόν και με αφορμή διάφορες παλαιές υποθέσεις εταιριών μου, οι οποίες και περατώθηκαν κατόπιν συμβιβασμού, ενώ δήθεν δεν έπρεπε να συμβεί αυτό. Ότι ο τελευταίος, πλέον αυτού, ήδη είχε «φάει» πολλά χρήματα απ έμενα, με τα οποία έφτιαξε βίλα και εχει σημαντικές κατάθέσεις στη Λαϊκή Τραπεζα και τέλος ότι έχει ερωτικές σχέσεις με την τότε σύντροφό μου, με την οποία μεθοδεύουν την αρπαγή της περιουσίας μου. Αντίστοιχα πράγματα ανεφεραν σε βάρος πολλών άλλων στενών συνεργατών μου όπως ο κ. Μιχάλης Κεφαλογιάννης κλπ.
Ως πρόσωπο εμπιστοσύνης μου εμφάνισαν και μου σύστησαν ένα Κινέζο υπήκοο με όνομα Zhang Yongbin, που για ευκολία τον προσφωνούσαν με το όνομα Michael. Κατόπιν υπόδειξης του 1ου και 4ου των εναγόμενων, ενέβασα στις 14 και 23 Νοεμβρίου 2006 το συνολικό ποσό των 1.000.000 Ελβετικών Φράγκων σε δύο δόσεις των 500.000, μέσω λογαριασμού που διατηρούσα στην Τράπεζα JP Morgan, προκειμένου να δημιουργηθεί γραφείο στην Κίνα προς υλοποίηση του επιχειρηματικού σχεδίου……
Κατά το τελευταίο ταξίδι στην Κίνα, το οποίο και έλαβε χώρα περί τα μέσα Οκτωβρίου 2007, οι 1* και 40ς εναγόμενος επιδείκνυαν, ομόλογο ποσού ενός δισεκατομμυρίου (1.000.000.000) ελβετικών φράγκων της Τράπεζας UBS, που ανήκε δήθεν στο «Carlyle Group» και το οποίο υποτίθεται ότι κατ’ αξίωση των Κινεζικών αρχών τους παραδιδόταν, ως εγγύηση καλής εκτέλεσης των υποχρεώσεων που θα αναλάμβανε η υπό ίδρυση κοινοπραξία. Μάλιστα, ο 4ος εναγόμενος το επεδείκνυε στο δικηγόρο μου κ. Ηλία Λάρδα, που είχε έλθει στην Κίνα για να επιμεληθεί των όρων της σύμβασης που επρόκειτο να υπογραφεί, λέγοντας του: «Θα γίνεις δικηγόρος μιας από τις πλουσιότερες εταιρείες στον κόσμο». Εκ των υστέρων πληροφορήθηκα, ότι το ανωτέρω ομόλογο, για την πλαστότητα του οποίου τώρα πια είμαι βέβαιος, τους είχε δανείσει προς χρήση ο 5 εναγόμενος, χωρίς όμως να γνωρίζω λοιπά στοιχεία.
δυνάμει της οποίας η τελευταία ανέλαβε να κατασκευάσει και να παραδώσει σαράντα πέντε’.(45) κεραίες. ασύρματης τηλεπικοινωνίας Μ – MAX, έναντι τιμήματος σαράντα πέντε εκατομμυρίων (45.000.000) ευρώ,
ποσό το οποίο και κατέβαλα εξ ιδίων κεφαλαίων ως εξής:
- Ποσό 20.000.000 ευρώ την 20.12.2006 με χρέωση του προσωπικού μου λογαριασμού στην J.P MORGAN INTERNATIONAL BANK, το οποίο και κατατέθηκε για λογαριασμό της πωλήτριας 2ης εναγόμενης και υπέρ της αγοράστριας «AMERICOM GROUP A.G» στο λογαριασμό που διατηρούσε η πωλήτρια στην PNC BANK PITTSBURGH και
- Ποσό 20.000.000 ευρώ την 25.1.2007 με χρέωση του προσωπικού μου λογαριασμού στην J.P MORGAN INTERNATIONAL BANK, το οποίο και κατατέθηκε για λογαριασμό της ίδιας πωλήτριας και υπέρ της ίδιας αγοράστριας στο λογαριασμό που διατηρούσε η ίδια πωλήτρια στην PNC BANK PITTSBURGH……
Όλες οι πιο πάνω συμβάσεις, ευρίσκονται στην κατοχή μου ΜΟΝΟ σε αντίγραφα, αφού τα πρωτότυπα κράτησαν οι 1ος, 3ος και 4ος των εναγόμενων, γιατί αποτελούσαν δήθεν έγγραφα του Αμερικανικού Δημοσίου και δεν μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην αγορά!.
Αποσπάσματα από την πολυσέλιδη αγωγή του κ. Δ. Κοντομηνά εναντίων στενών συνεργατών του, του ex bodyguard Κοσκωτά και άλλων.
dexiextrem.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου